Geheime pagina
Welkom, lieve vrouw,
Wat bijzonder dat je hier bent. Op mijn geheime pagina.
Voor nu deel ik dit alleen met jou, mijn (LOV)E-mail lezer.
Hier kun jij horen wat ik onlangs uitsprak, staand op een kratje in het Noorderpark, in Amsterdam.
Een persoonlijk verhaal. Kwetsbaar. Van mij.
Maar ook dat van zรณ veel andere vrouwen.
๐ง Je mag het nu beluisteren.
๐ Je mag het voelen.
๐ฟ Je mag het laten binnenkomen, op jouw manier.
En als je liever leest: onder de audio vind je de uitgeschreven tekst.
Dank je wel dat je er bent.
Laten we delen.
Want delen is helen
Met Liefde, Chantal
Of lees ‘m hier…
Waarom zou ik mijn mond open doen?
Waarom zou ik mijn stem laten horen?
Er zit zรณ veel angst op!
โWat jij hebt gezien is niet waar. Dit is nooit gebeurd!โ
Ik was vijf. Ik verloor het vertrouwen op mijn gevoel.
โNiemand gaat je geloven! Je bent maar een kind.
En als je het wel verteld vermoord ik je opa of steek ik het huis in brand.โ
Zijn aansteker ging langs mijn maillot.
Ik was zeven. Ik geloofde hem.
โJij bent dom, lelijk en dik!โ
Ik was negen. Ik nam zijn woorden als waarheid aan.
Ik was negen. Of misschien net tien.
Het is heel laat in de avond. Donker.
De situatie thuis was onveilig.
Kan mijn moeder het alleen?
Kan ik er zelf tussen springen?
Moet ik hulp inschakelen bij de buren?
Ik kende het spoorboekje van Lelystad naar Wierden uit mijn hoofd voor het geval ik naar opa en oma wilde vluchten. Alle tijden, alle overstappen, alle perrons.
Deze opties ging ik elke avond, terwijl ik boven aan de trap zat te wachten, in mijn hoofd bij langs.
Ik kon het horen, inschatten, aan de manier waarop hij thuis kwam: altijd dronken.
Dit keer was het erger dan ooit.
Ik ging via de achterdeur naar de buren. Zij kwamen helpen.
โJe blijft vanavond bij ons slapen, Chantal. Dan ben je veilig.โ, zei de buurvrouw.
Die nacht ben ik verkracht door mijn buurjongen.
โDit moet je nooit aan volwassenen vertellen. Zij gaan dit nooit begrijpen.โ
Ik geloofde hem en ik werd stil.
Wekenlang was ik bang dat ik een baby in mijn buik had.
Ik vertelde het aan niemand.
Waarom zou ik mijn mond open doen?
Waarom zou ik mijn stem laten horen?
Omdat ik dat nu kan.
Omdat ik een stem wil zijn voor alle vrouwen die ook een innerlijk meisje in zich hebben die zich zo onveilig en alleen hebben gevoeld. Ik wil ze helpen herinneren wie ze waren voordat hun onschuld ze werd afgenomen en ze zichzelf gingen verstoppen.
Mijn naam is Chantal du Pree. Ik ben als kind fysiek en psychisch mishandeld, emotioneel verwaarloosd, misbruikt en verkracht.
En ik weet dat ik niet alleen ben.
We zijn met heel veel. Te veel.
Wat mij betreft stopt het hier!
Het is tijd.
Tijd voor een nieuwe beweging. Voor jou!
Binnenkort opent er een plek waar je mag landenโโโ.
Waar je wordt gezien. Waar we samen groeien. In veiligheid, zachtheid en kracht.
Wil jij als eerste op de hoogte zijn รฉn voorrang bij aanmelden?
De wachtlijst is nu open.
Als je het voelt:
info@chantaldupree.nlย | Privacy Verklaring | Algemene Voorwaarden